လက်ရှိရေကန်များတွင် ရေစိမ့်မှုကို ထိန်းချုပ်ရာတွင် ဂီယိုမာဘရိန်၏ အခန်းကဏ္ဍ

လူလုပ်ရေကန်များတွင် ရေစိမ့်ထွက်မှုပြဿနာများကို နားလည်ခြင်း

လူလုပ်ရေကန်များသည် မြေအောက်ရေစိမ့်ထွက်မှု၊ လိုင်းနားကွဲအက်မှုများနှင့် ဟိုက်ဒရောလစ်ဖိအားမမျှမှုတို့ကြောင့် ရေဆုံးရှုံးမှုကို ရင်ဆိုင်နေရပါသည်။ အများဆုံးအကြောင်းရင်းမှာ မြေဆီလွှာဖြစ်ပြီး သဲမြေများတွင် နှစ်စဉ်ရေဆုံးရှုံးမှု ၂၀% အထိ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သော်လည်း မြေဆီလွှာကြွယ်ဝသော ပတ်ဝန်းကျင်များတွင် ၂–၅% သာ ရှိပါသည်။

ရေစိမ့်ထွက်နှုန်းများအပေါ် မြေဆီလွှာ၏ စုပ်ယူနိုင်မှုသက်ရောက်မှု

မြေဆီလွှာဖွဲ့စည်းပုံသည် ရေစိမ့်ထွက်မှု၏ ပမာဏကို တိုက်ရိုက်သက်ရောက်ပါသည်-

မြေလွှာများသည် ရေထိန်းသိမ်းမှုကို ပိုမိုရှုပ်ထွေးစေပြီး စုပ်ယူနိုင်သောနှင့် မစုပ်ယူနိုင်သော လွှာများ တစ်လှည့်စီဖြစ်ခြင်းသည် ဘေးတိုက်စီးဆင်းမှုလမ်းကြောင်းများကို ဖန်တီးကာ ရေစိမ့်ထွက်မှုကို ပိုမိုမြန်ဆန်စေပြီး ဂျီယိုနည်းပညာဆိုင်ရာ သုတေသနများတွင် ပြသထားပါသည်။

ထိန်းချုပ်မှုမရှိသော စိမ့်ဝင်မှု၏ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နှင့် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ နောက်ဆက်တွဲများ

အာဟာရဓာတ်ကြွယ်ဝသော ရေကန်ရေမှ မြေအောက်ရေကို ညစ်ညမ်းစေပြီး ပတ်ဝန်းကျင်စနစ်များတွင် ရေညှိပေါက်ဖွားမှုနှင့် အောက်ဆီဂျင်ကို ကုန်ခမ်းစေသည့် စိမ့်ဝင်မှုများကို ထိန်းချုပ်ခြင်းမရှိပါက ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ စီးပွားရေးအရ နှစ်စဉ် ၁၅% အထိ ရေပမာဏဆုံးရှုံးနေသော ရေသိုလှောင်ကန်များသည် ရေလည်ပတ်မှုအတွက် ၃၀% ပိုမိုသော စွမ်းအင်လိုအပ်ပါသည်။ ကမ်းရိုးတန်းဒေသများတွင် ဆားငန်ရေ ရေမြေပြင်ထဲသို့ စိမ့်ဝင်ခြင်းကြောင့် ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုအတွင်း ထိန်းသိမ်းမှုကုန်ကျစရိတ်ကို လေးဆတိုးတက်စေနိုင်ပါသည်။

အတုရေကန်များတွင် စိမ့်ဝင်မှုကို ဘူမိအလွှာများက မည်သို့တားဆီးပေးသနည်း

ဟိုက်ဒရိုစတက်တစ်ဖိအားအောက်တွင် မစိမ့်ဝင်နိုင်သော အတားအဆီးအဖြစ်ရှိသော ဘူမိအလွှာများ

HDPE ဂျီယိုမြှုပ်များသည် ရေကို အခြေခံအားဖြင့် လုံးဝမစိမ့်ဝင်နိုင်စေပါ၊ ထိုသို့ဖြစ်နေသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက်တွင် ဖိအားများ အမြဲတမ်း တိုက်ရိုက် သက်ရောက်နေသည့်တိုင်အောင်ပင် စိုထိုင်းဆကို တားဆီးထားနိုင်ပါသည်။ ပစ္စည်း၏ သိပ်သည်းသော မော်လီကျူး ဖွဲ့စည်းပုံကြောင့် ဤမြှုပ်များသည် သဘာဝ မြေဆီလွှာများ ရရှိနိုင်သည့် အဆင့်အတန်းများထက် အဆ သိန်းပေါင်းများစွာ ပိုမိုနိမ့်ပါးသော အဆင့်များတွင် ရေကို တားဆီးနိုင်ပါသည်။ ဂျီယိုတက်စ်တိုင်း အလွှာများနှင့် တွဲဖက်စနစ်များတွင် ပေါင်းစပ်ပါက ၎င်းတို့သည် ထိုးဖောက်မှုများကို ပိုမိုခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ပိုမိုကောင်းမွန်သော ဖွဲ့စည်းပုံ တည်ငြိမ်မှုကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ပါသည်။ ဤအလွှာများစွာပါ စနစ်များသည် ရိုးရှင်းသော တစ်အလွှာသာ ရှိသည့် ရွေးချယ်စရာများထက် သိသိသာသာ ပိုမိုကောင်းမွန်ပြီး နေရာအခြေအနေများ ရှုပ်ထွေးလာသည့် သို့မဟုတ် စံထားသော အတားအဆီးပစ္စည်းများအတွက် မမှန်ကန်တော့သည့်နေရာများတွင် အထူးသဖြင့် ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ အလုပ်လုပ်နိုင်ပါသည်။

မြေဆီလွှာ အတားများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ခြင်း- ထိရောက်မှု၊ ကုန်ကျစရိတ်နှင့် သက်တမ်း

မြေစေးလွှာများတွင် ကနဦးကုန်ကျစရိတ်နိမ့်ပါးသော်လည်း HDPE သည် ၃၀ နှစ်အတွင်း ဘဝသက်တမ်းဆိုင်ရာ ကုန်ကျစရိတ်ကို ၆၂% လျှော့ချပေးပါသည် (Waterproofing Journal 2023)။ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းမှာ ထိန်းသိမ်းမှုနည်းပါးပြီး မျောပါးမှုခံနိုင်ရည်ရှိသောကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။ ပူးပေါင်းထားသော အက်ကြောင်းများသည် ပို၍မာကျောအောင် ဖိသိပ်ထားသည့် မြေစေးစနစ်များတွင် အားနည်းသော ဆက်သွယ်မှုများကို ဖယ်ရှားပေးပါသည်။

သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ ထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုများနှင့် စနစ်တကျဖန်တီးထားသော ဖြေရှင်းချက်များကို ဟန်ချက်ညီအောင် ထားရှိခြင်း

ယနေ့ခေတ် တပ်ဆင်မှုနည်းလမ်းများတွင် ဘင်တိုနိုက်ကလေးနှင့်ရောထားသော အောက်ခံများ၊ ရေဝင်ထွက်ခွင့်ပြုသည့် အစွန်းများကဲ့သို့သော သဘာဝနည်းလမ်းများနှင့် ဂျီယိုမာဘရိန်းများကို ပေါင်းစပ်အသုံးပြုလေ့ရှိပြီး ဒေသတွင်းရေစနစ်များကို ထိန်းသိမ်းရန် ရည်ရွယ်ပါသည်။ ၂၀၂၂ ခုနှစ်က EPA ၏ သုတေသနအရ HDPE လိုင်နာများကို မှန်ကန်စွာ တပ်ဆင်ပါက အထူးသဖြင့် ထိရောက်မှုရှိကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ရပါသည်။ ၎င်းတို့သည် ရေဆုံးရှုံးမှုကို ၉၅ မှ ၉၈ ရာခိုင်နှုန်းအထိ လျှော့ချပေးနိုင်ပြီး နီးစပ်ရာ ရေလျှံဧရိယာများကို မထိခိုက်စေကြောင်းလည်း တွေ့ရှိရပါသည်။ ဒေသတွင်းတွင် မူရင်းအပင်များကို အတားအဆီးအဖြစ်အသုံးပြုခြင်း၊ ထိန်းချုပ်ထားသော ရေထွက်ပေါက်များနှင့် ရာသီအလိုက် ရေအောက်မျက်နှာပြင် အမြင့်ကို ပုံမှန်စစ်ဆေးခြင်းတို့နှင့် တွဲဖက်အသုံးပြုပါက ပိုမိုထိရောက်စေပါသည်။ အင်ဂျင်နီယာများနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ကာကွယ်ရေး ပညာရှင်များ နောက်ဆုံးတွင် သဘောတူလာကြသည့် မြို့ပြ သဘာဝအရင်းအမြစ် ထိန်းသိမ်းရေး စီမံကိန်းများတွင် ဤနည်းလမ်းကို အောင်မြင်စွာ အသုံးပြုနိုင်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ရပါသည်။ ဤစနစ်တစ်ခုလုံးသည် လက်တွေ့လိုအပ်ချက်များနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ ရည်မှန်းချက်များ နှစ်ခုစလုံးကို တစ်ပြိုင်နက် ပြည့်မီအောင် စီမံနိုင်ပါသည်။

လက်ရှိရေကန်များအတွက် အဓိက ဂျီယိုမာဘရိန်းပစ္စည်းများ

HDPE, LDPE, PVC နှင့် EPDM: ကန်များအတွက် စွမ်းဆောင်ရည်နှိုင်းယှဉ်ချက်

High Density Polyethylene (သို့) HDPE သည် ဓာတုပစ္စည်းများကို ကောင်းစွာခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ပေါင်းသင်းနိုင်သည့်အတွက် နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် သုံးနိုင်သော ပုံးများအတွက် အထူးသင့်တော်ပါသည်။ Low Density Polyethylene သည် ပုံစံမှာယိမ်းနေသော တိုင်ကီများကို ကိုင်တွယ်ရာတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းသည် ပို၍လွယ်ကူစွာ ကွေးညွှတ်နိုင်သော်လည်း အချိန်ကြာလျှင် နေရောင်ဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်နည်းပါသည်။ ဘတ်ဂျက်ကို အဓိကထားသော အတိုတောင်းလုပ်ငန်းများအတွက် PVC သည် အပြင်ဘက်တွင် ကြာရှည်စွာ ထားပါက ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ပျက်စီးသွားသော်လည်း အသုံးပြုလေ့ရှိသော ပစ္စည်းဖြစ်ပါသည်။ EPDM ရာဘာသည် စင်တီဂရိတ် ၄၀ ဒီဂရီအေးမှ စင်တီဂရိတ် ၁၂၀ ဒီဂရီအပူအထိ အပူချိန်ပြင်းထန်မှုကို ကောင်းစွာခံနိုင်ပါသည်။ သို့သော် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမှာ စင်တီမီတာ ၀.၀၀၁ စင်တီမီတာ/စက္ကန့်ရှိသော စိမ့်ဝင်နှုန်းသည် ရေကို လုံခြုံစွာထိန်းသိမ်းရန် လိုအပ်သော အခြေအနေများတွင် မသင့်တော်ကြောင်း သတိပြုရန် လိုအပ်ပါသည်။

အတုကန်များတွင် ရေအရင်းအမြစ်ထိန်းသိမ်းရေးအတွက် HDPE ကို ဘာကြောင့် ဦးစားပေးအသုံးပြုကြသနည်း

HDPE သည် ရေအိုင်ကြီးများတွင် အသုံးပြုရန် အဓိကရွေးချယ်လာကြသော ပစ္စည်းဖြစ်လာပြီး ၎င်းသည် ရေဆုံးရှုံးမှုကို အလွန်နည်းပါးစေပါသည်။ ထို့အပြင် ဖြတ်သန်းနိုင်မှုနှုန်းမှာ စက္ကန့်ကို စင်တီမီတာ 1e-13 ခန့်သာရှိပြီး ထိုစနစ်များကို သုံးဆယ်ကျော်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ရိုးရာ မြေစပ်ကို အားပေးထားသော နည်းလမ်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက HDPE သည် ရေဆုံးရှုံးမှုကို 92% မှ 99% အထိ လျော့နည်းစေပါသည်။ HDPE ပြားအများစုသည် 1.5 မှ 3 မီလီမီတာ အထူရှိပြီး ရေဖိအားကို ခံနိုင်ရည်ရှိပါသည် (ကီလိုပက်စကယ် 200 ခန့်)။ ရေသိုလှောင်မှုနှင့် ပတ်သက်သော နက်သည့် ဖွဲ့စည်းပုံများတွင် ဤခိုင်မာမှုသည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ သုတေသနများအရ HDPE သည် ဆောင်းရာသီတွင် ရေခဲမှ ရေဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲမှုကာလများအတွင်း ကျိုးပဲ့ခြင်း သို့မဟုတ် ပျက်စီးခြင်းများ မဖြစ်ပါ။ ဤခံနိုင်ရည်ရှိမှုကြောင့် butyl rubber သို့မဟုတ် အခြားပလတ်စတစ်များဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော geomembranes တို့နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ပိုမိုယုံကြည်စိတ်ချရပါသည်။

ရှုပ်ထွေးသော သို့မဟုတ် မညီမျှသော မြေပြင်များအတွက် ပေါင်းစပ် geomembranes

HDPE နှင့် အပ်စိုက်ထားသော ဂီယိုတက်စ်ရှ်များကို ပေါင်းစပ်ထားသည့် အလွှာများစွာပါဝင်သော စနစ်များသည် ကျောက်ကုန်းများ သို့မဟုတ် မတည်ငြိမ်သော အောက်ခံများပေါ်တွင် ဝန်ချိန်ဖြန့်ဝေမှုကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေပြီး စက္ကူလွှာ ၀.၀၀၀၁ စင်တီမီတာ/စက္ကန့် အောက်တွင် စိမ့်ဝင်နိုင်မှုကို ရရှိစေကာ မြေပြင် ရွေ့လျားမှု ၁၅% အထိ ခံနိုင်ရည်ရှိပါသည်။ အလိုင်းဒေသများရှိ နောက်ဆုံးပေါ် အယ်လ်ပိုင်း ရေကန်များ ဖွံ့ဖြိုးရေးတွင် တွေ့ရသည့်အတိုင်း ဤပေါင်းစပ်ပစ္စည်းများသည် တောင်ကုန်းများတွင် ချိတ်ဆက်မှု ရိုးရှင်းခြင်းကြောင့် တပ်ဆင်မှုကုန်ကျစရိတ်ကို ၂၅% လျှော့ချပေးပါသည်။

စီမံကိန်းလိုအပ်ချက်များအရ အတွင်းခံပစ္စည်းများ ရွေးချယ်မှု စံနှုန်းများ

အဓိက ရွေးချယ်မှု အချက်များတွင် ပါဝင်သည်များမှာ

• ဓာတုပစ္စည်းများနှင့် ကိုက်ညီမှု : အတွင်းခံပစ္စည်းကို ရေ၏ pH နှင့် ကိုက်ညီအောင် လုပ်ပါ (HDPE သည် pH 5.0 မှ 9.0 အတွင်းတွင် အကောင်းဆုံး အလုပ်လုပ်ပါသည်)
• ဆက်ကြိုးအား : ပေါင်းကူးထားသော ဆက်သွယ်မှုများအတွက် အနည်းဆုံး 35 N/mm အပ်စိုက်အား လိုအပ်ပါသည်
• သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ဘေးကင်းမှု : သောက်သုံးရေနှင့် ထိတွေ့မှုအတွက် NSF/ANSI 61 အတည်ပြုထားသော ပစ္စည်းများကို အသုံးပြုပါ

စိုက်ကုန်းများ (>15°) တွင် ဆွဲငင်အား ဂုဏ်သတ္တိ ≥0.6 ရှိသော မျက်နှာပြင်များပါသည့် ဂီယိုမာမ်ဘရိန်များ လိုအပ်ပြီး မြို့ပြဒီဇိုင်းများတွင် အလှအပနှင့် အပူချိန်ဆိုင်ရာ စွမ်းဆောင်ရည်အတွက် နေရောင်ကို အနည်းဆုံး 70% ပြန်လည်ပြတ်တောက်သော မှောင်သော အရောင်ရှိသည့် အတွင်းခံများကို နှစ်သက်ကြပါသည်။

ထိရောက်သော စိမ့်ဝင်မှု ထိန်းချုပ်ရန် တပ်ဆင်မှု အကောင်းဆုံး အလေ့အကျင့်များ

စီမံကိန်းအကျယ်အဝန်းတွင် သင့်တော်သော တပ်ဆင်မှုနှင့် ပိတ်ဆို့မှုနည်းလမ်းများ

ထိရောက်သော ဂျီယိုမာဘရိန်း ဖြန့်ကျက်မှုသည် စနစ်တကျ လုပ်ငန်းစဉ်ကို လိုက်နာပါသည်။ ဗဟိုတန်းမှ စတင်၍ အပြင်ဘက်သို့ ဆောင်ရွက်ပြီး လေအိတ်များ မဖြစ်ပေါ်စေရန် အောက်ခံမျက်နှာပြင်နှင့် အပြည့်အဝထိစပ်မှုရှိစေရန် သေချာပြီး အပူချိန်ပြောင်းလဲမှုကိုလည်း ထည့်သွင်းစဉ်းစားရပါမည် (Geosynthetic Institute 2023)။ ဧက ၁၀ ထက်ကျော်သော နေရာများတွင် အပိုင်းလိုက် တပ်ဆင်ပြီး အပိုင်းတစ်ခုနှင့်တစ်ခုကြားတွင် ၄၈ နာရီ ခြောက်သွေ့စေရန် ကာလပေးခြင်းဖြင့် ချောင်းများပေါ်တွင် ဖိအားကို အနည်းဆုံးဖြစ်စေပါသည်။

ပူးပေါင်းနိုင်မှုနှင့် ချောင်းတိကျမှု- ရေရှည်ကာကွယ်ရေးအတွက် ယိုစိမ့်မှုကို ကာကွယ်ပေးခြင်း

ထိန်းချုပ်ထားသော အခြေအနေများအောက်တွင် HDPE သည် ပူးပေါင်းနိုင်မှု အောင်မြင်မှု ၉၈% ရှိသောကြောင့် ဦးဆောင်နေပါသည်။ ရေကန်များကို ဖြည့်မည့်အချိန်မတိုင်မီ ချို့ယွင်းချက်များကို ရှာဖွေရန် အသံလှိုင်းစစ်ဆေးမှုကဲ့သို့သော မပျက်စီးစေသည့် စမ်းသပ်မှုနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုပါသည်။ မှားယွင်းသော ချောင်းများသည် စောစီးစွာ ယိုစိမ့်မှု၏ ၇၃% ကို ဖြစ်ပေါ်စေသောကြောင့် ဤနည်းလမ်းများသည် အလွန်အရေးကြီးပါသည် (International Geosynthetics Society 2024)

မြေပုံအင်ဂျင်နီယာပညာတွင် ပေါင်းစပ်အသုံးပြုနိုင်ရန် ဒီဇိုင်းကို စိတ်ကြိုက်ပြင်ဆင်ခြင်း

အနားသတ်မျဉ်းပုံစံများကို အသုံးပြု၍ လှိုင်းများကို အနည်းဆုံးဖြစ်စေရန် ဘေးတိုက်များပေါ်တွင် Geomembrane ဒီဇိုင်းများကို ချိန်ညှိပြီး၊ လိုင်းနားအောက်တွင် ရေထွက်လွှဲမှုကို ပေါင်းစပ်ထားသော ရေစီးကြောင်းနှင့် အပင်များအတွက် ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှုဇုန်များ ထည့်သွင်းထားပါသည်။ ဤကွဲပြားမှုများက အတုရေကန်များ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ပေါင်းစပ်နိုင်စေပြီး နှစ်စဉ် ရေစိမ့်မှုနှုန်းကို 1% အောက်တွင် ထိန်းသိမ်းနိုင်စေပါသည်။

အဖြစ်အပျော်: မြို့ပေါ်ရှိ အတုရေကန်တွင် Geomembrane အောင်မြင်စွာ အသုံးပြုမှု

HDPE 60-mil နှင့် မြေဆီလွှာတို့ကို ပေါင်းစပ်ထားသော စနစ်ကို ဧက 12 ကျယ်သည့် မြို့ပေါ်ရေသို့လျှော်တွင် အသုံးပြုခဲ့ပြီး မြေဆီလွှာသက်သက်သား ဒီဇိုင်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ရေစိမ့်မှုကို 95% လျော့ကျစေခဲ့သည်။ တပ်ဆင်ပြီးနောက် စောင့်ကြည့်မှုများအရ နှစ်စဉ် ရေဖြည့်တင်းမှုတွင် ဒေါ်လာ 220,000 ကုန်ကျစရိတ် ချွေတာနိုင်ခဲ့ပြီး မြို့နယ်အခြေခံအဆောက်အအုံများတွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုမှ အကျိုးအမြတ်ရရှိမှုကို ပြသခဲ့သည်။

Geomembrane လိုင်းနားများ၏ ရေရှည်ခံမှုနှင့် ထိန်းသိမ်းမှု

UV ပျက်စီးမှု၊ ထိုးဖောက်မှုများနှင့် အမြစ်များဝင်ရောက်မှုများကို ခုခံနိုင်မှု

UV အလင်းရောင်ကို နှစ် ၂၀ ထိတွေ့ပြီးနောက် HDPE ဂျီဩမီမ်ဘရိန်းများသည် ဆွဲခြင်းခံအား၏ ၉၅% ကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ပါသည် (ပေါ်လီမာ ခံနိုင်ရည်ရှိမှု ဓာတ်ခွဲခန်း ၂၀၂၃)။ ကာဗွန် အနက်ရောင်ကဲ့သို့သော ပေါင်းစပ်ပစ္စည်းများသည် ခံနိုင်ရည်ရှိမှုကို မြှင့်တင်ပေးပြီး အက်ကြောင်းများမှ ကာကွယ်ပေးသော မျှင်မဟုတ်သည့် ဂျီဩတက်စ်တိုင်းများဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည့် အလွှာများစွာပါ စနစ်များသည် အမြစ်များဝင်ရောက်မှုနှင့် ယန္တရားပျက်စီးမှုများမှ ကာကွယ်ပေးကာ ပျက်စီးမှု၏ အဓိက အကြောင်းရင်း သုံးခုကို ဖြေရှင်းပေးပြီး ဝန်ဆောင်မှုသက်တမ်းကို နှစ် ၃၀ ကျော်အထိ တိုးမြှင့်ပေးနိုင်ပါသည်။

အိုမင်းလာသော စနစ်များအတွက် စောင့်ကြည့်ခြင်း၊ စစ်ဆေးခြင်းနှင့် ပြင်ဆင်ခြင်း ဗျူဟာများ

ပုံမှန်ထိန်းသိမ်းရေးလုပ်ငန်းများတွင် လျှပ်စစ်ဓာတ်ငြှင်းများကို ဖော်ထုတ်နိုင်သော ကိရိယာများဖြင့် တစ်နှစ်လျှင် နှစ်ကြိမ် ပြဿနာများရှိမရှိ စစ်ဆေးခြင်းနှင့် ဓာတ်ပုံများရယူရန် ဒရုန်းများဖြင့် အပေါ်မှ ပျံသန်းခြင်းတို့ ပါဝင်သင့်ပါသည်။ အပူဓာတ်မြင်ကွင်းကင်မရာ (Thermal imaging) သည်လည်း အလွန်အသုံးဝင်ပြီး ဖွဲ့စည်းပုံအတွင်းရှိ အားနည်းသောနေရာများမှ ရေဝင်နေသည့်နေရာများကို ပြသပေးပါသည်။ ကျွမ်းကျင်သူအများစုက လက်ချောင်းခြောက်၏ တစ်ဝက်ခန့်ထက် ပိုကြီးသော အပေါက်အဟောင်းများကို ဘေးအန္တရာယ်ကင်းရှင်းရေး စံနှုန်းများနှင့်ကိုက်ညီသော ပြင်ဆင်မှုများဖြင့် ချက်ချင်းပြင်ဆင်သင့်ကြောင်း သဘောတူကြပါသည်။ မျက်နှာပြင်အောက်တွင် ပိုနက်သောနေရာများတွင် ပြဿနာများရှိပါက ရေများ ထွက်သွားခြင်းကို ကာကွယ်ရန် ထိုနေရာများသို့ ဂရုတ် (grout) ထိုးသွင်းခြင်းဖြင့် ကန်ရေအားလုံးကို အရင်ဆုံး ထုတ်ချစရာမလိုဘဲ တားဆီးနိုင်ပါသည်။ ဤနည်းလမ်းသည် ပျက်စီးနေသော အပိုင်းများကို အစားလဲရန် လုံးဝလိုအပ်ခြင်းထက် ကုန်ကျစရိတ်ကို သုံးပုံနှစ်ပုံခန့် လျှော့ချပေးနိုင်ပြီး ငါးများနှင့် အခြားသတ္တဝါများကိုလည်း ကာကွယ်ပေးနိုင်ပါသည်။

ခံနိုင်ရည်ရှိသော လိုင်နာရွေးချယ်ခြင်းဖြင့် ထိန်းသိမ်းရေးကုန်ကျစရိတ် လျှော့ချခြင်း

ဘာပစ္စည်းကိုရွေးချယ်မလဲဆိုတာက ရေရှည်ကုန်ကျစရိတ်ကို အတော်လေးကွာခြားစေပါတယ်။ PVC နှင့် EPDM တို့နှစ်ခုစလုံးထက် HDPE က အချိန်ကြာလာတဲ့အခါ ထိန်းသိမ်းမှုစရိတ်မှာ ပိုကောင်းပါတယ်။ ပြီးခဲ့သောနှစ်က Containment Engineering Journal တွင် ဖော်ပြထားသည့် သုတေသနအရ ပုံမှန်ရာသီဥတုအခြေအနေများတွင် ၂၅ နှစ်ကြာပြီးနောက် HDPE ၏ ထိန်းသိမ်းမှုစရိတ်မှာ ၄၀% လျော့နည်းပါသည်။ ပရောဂျက်အများစုအတွက် ၁.၅ မီလီမီတာ ထူသောပစ္စည်းကို ရွေးချယ်ခြင်းက ကနဦးကုန်ကျစရိတ်နှင့် သက်တမ်းကြာရှည်မှုကြား အကောင်းဆုံးအမှတ်ကို ရရှိစေပါသည်။ ဤထူးမှုသည် အပိုပံ့ပိုးမှုဖွဲ့စည်းပုံများ မလိုအပ်ဘဲ 30kPa အထိ ဖိအားကို ခံနိုင်ရည်ရှိပါသည်။ NSF-61 စံနှုန်းများနှင့်ကိုက်ညီသော ပစ္စည်းများကိုရယူခြင်းသည် စဉ်းစားစရာတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ဤပစ္စည်းများသည် ဇီဝပိုးမွှားပေါက်ဖွားမှုကို ခုခံနိုင်စွမ်းရှိပြီး ရေအရည်အသွေးကို စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများအတွင်း ထိန်းသိမ်းပေးကာ ကုထုံးပေးရန် ဓာတုပစ္စည်းများ ထပ်မံထည့်သွင်းရန် လိုအပ်ချက်ကို လျော့နည်းစေပါသည်။

မေးလေ့ရှိသောမေးခွန်းများ

လက်ရှိရေကန်များတွင် ရေစိမ့်ထွက်ခြင်းကို ဘာကဖြစ်စေသနည်း

သဘာဝမဟုတ်သော ရေကန်များတွင် ရေယိုစိမ့်ခြင်းကို မြေအောက်ရေဆုံးရှုံးမှု၊ လိုင်နာပေါက်ကွဲခြင်းနှင့် ရေဖိအားမညီမျှမှုတို့ကဲ့သို့သော အချက်များက ဖြစ်ပေါ်စေပြီး သဲမြေနှင့်ကဲ့သို့ ရေစိမ့်ဝင်နိုင်သော အခြေခံပိုင်းများက ၎င်းကို ပိုမိုဆိုးရွားစေတတ်သည်။

ဂျီယိုမာမ်ဘရိန်းများသည် ရေယိုစိမ့်ခြင်းကို တားဆီးရာတွင် မည်သို့ကူညီပေးပါသနည်း။

HDPE ကဲ့သို့သော ဂျီယိုမာမ်ဘရိန်းများသည် ရေမဖြတ်သန်းနိုင်သော အတားအဆီးများအဖြစ် လုပ်ဆောင်ပြီး ရေဖိအားကို ခံနိုင်ရည်ရှိကာ မော်လီကျူးလာဖွဲ့စည်းပုံသိပ်သည်းပြီး ကြာရှည်ခံသည်။

မြေဆီလွှာ လိုင်နာများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက HDPE ကို အသုံးပြုခြင်း၏ အားသာချက်များမှာ အဘယ်နည်း။

အစပိုင်းကုန်ကျစရိတ် ပိုများသော်လည်း HDPE သည် မြေဆီလွှာ လိုင်နာများထက် ရေစိမ့်ဝင်နိုင်မှုနည်းပါးခြင်း၊ ထိန်းသိမ်းမှုလိုအပ်ချက် နည်းပါးခြင်း၊ အသုံးပြုသက်တမ်း ပိုရှည်ခြင်းနှင့် သက်တမ်းတစ်လျှောက် ကုန်ကျစရိတ် နည်းပါးခြင်းတို့ကို ပေးစွမ်းနိုင်သည်။

ဂျီယိုမာမ်ဘရိန်း လိုင်နာများကို မည်သို့ထိန်းသိမ်းပါသနည်း။

ပုံမှန်စစ်ဆေးခြင်း၊ အပေါက်များကို ပြင်ဆင်ခြင်းနှင့် ထိရောက်မှုကို အချိန်ကြာလျှင် ထိန်းသိမ်းရန် အပူဓာတ် စစ်ဆေးကိရိယာများနှင့် ဒရုန်းများကဲ့သို့သော ကိရိယာများကို အသုံးပြုခြင်းတို့ဖြင့် ဂျီယိုမာမ်ဘရိန်း လိုင်နာများကို ထိန်းသိမ်းနိုင်သည်။

သဘာဝမဟုတ်သော ရေကန်များအတွက် သင့်တော်သော ပစ္စည်းများမှာ အဘယ်နည်း။

HDPE၊ LDPE၊ PVC နှင့် EPDM ကဲ့သို့သော ပစ္စည်းများကို အသုံးများပြီး HDPE သည် စိမ့်ဝင်မှုနည်းပါးခြင်းနှင့် ကြာရှည်ခံမှုတို့ကြောင့် ဦးစားပေးအသုံးပြုလေ့ရှိသည်။