ရေအရည်အသွေး ထိန်းသိမ်းရာတွင် ငါးတွင်းလိုင်းနား၏ အခန်းကဏ္ဍ

ရေစိမ့်ဝင်မှုနှင့် ရေငွေ့ပျောက်မှု၏ ရေလုပ်ငန်းထိရောက်မှုအပေါ်တွင် သက်ရောက်မှု

မြေပြင်ကန်များသည် ရေထိန်းသိမ်းမှု ၃၅ မှ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ဆုံးရှုံးမှုဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပြီး အကြောင်းအရင်းမှာ ရေစစ်ခြင်းနှင့် ရေငွေ ပျောက်ပြီးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ၂၀၀၅ ခုနှစ်က Kahlown နှင့် Kemper တို့၏ စိုက်ပျိုးရေးအတွက် ရေထောက်ပံ့မှု ထိရောက်မှုဆိုင်ရာ သုတေသနများအရ သိရသည်။ ထိုကဲ့သို့ဖြစ်ပါက မိမိတို့လုပ်ငန်းများကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်နိုင်ရန် ရေပမာဏအလွန်အကျွံ ဆော့ကြောင်းကြရပြီး စွမ်းအင်ကုန်ကျစရိတ် ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ တက်လာစေပြီး ငါးများကို ပုံမှန်ထက်နည်းပါးစွာသာ မွေးမြူနိုင်ပါကြောင်း။ ပြဿနာမှာ အပူပိုင်းဒေသများတွင် နေ့စဉ် ရေငွ့ပျောက်ပြီးမှု ၆ မီလီမီတာအထိရှိသောကြောင့် ပိုမိုဆိုးရွားလာပါသည်။ ထိုကဲ့သို့ဖြစ်ပါက ရေစိမ်တိရစ္ဆာန်များအတွက် အပူဒဏ်ကြောင့် တီလာပီယာနှင့် ကက်တိုင်ဖစ်တို့သည် မျှော်လင့်ထားသည့်အထက် ကြီးထွားမှုနှုန်းနှေးကွေးလာပါသည်။

မြေပြင်ကန်များသည် မြေအောက်ရေကို ကုန်ခမ်းစေခြင်း

ကျွန်ုပ်တို့ တွေ့ခဲ့ရသည့် HYDRUS-2D မော်ဒယ်များအရ မျှင်မခင်းထားသည့် ရေလုပ်ငန်းတောင်းများမှ နှစ်စဉ် ၁၂၀၀၀ ကုဘီးမီတာခန့် ပါဝင်မှုရှိသည့် ရေများ ပြားထွက်နေပါသည်။ ရေပြားထွက်မှုကြောင့် ဒေသတွင်းရေမျက်နှာပြင်အောက်ရေများ ၁.၂ မီတာမှ ၂ မီတာအထိ မြင့်တက်လာပြီး မြေဆိုးခြင်းနှင့် သောက်သုံးရေရရှိမှုကို ထိခိုက်စေပါသည်။ ကမ်းရိုးတန်းရှိ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ကို ဥပမာအဖြစ်ယူပါက ပုစွန်မွေးမြူရေးသည် အမှန်တကယ် တိုးတက်နေပါသည်။ ၂၀၁၅ ခုနှစ်မှစ၍ ဤလုပ်ငန်းများကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်အောက်ရေများ၏ အငန်ဓာတ်သည် ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့် တိုးတက်လာခဲ့ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ရွာတစ်ဝိုက်ရှိ ၁၇ ရွာမှာ လုံးဝ ပုလင်းထဲမှ ရေဝယ်ယူသုံးစွဲရန် လိုအပ်နေပြီဖြစ်သည်။ ဒေသတွင်းတွင် ပြဿနာများ ဖြစ်ပေါ်လာနေပါသည်။

ရေဆုံးရှုံးမှုပမာဏကို တိုင်းတာခြင်း- မျှင်မခင်းထားသည့် တောင်းများတွင် ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ရေစစ်ထွက်မှုကို ပြသသည့် လေ့လာမှုများ

စမ်းသပ်မှုများအရ အတွင်းပိုင်းရှိ ရေကန်များသည် ဤဆုံးရှုံးမှုများကို 87-94% လျော့နည်းစေပြီး ငါးမွေးမြူရေးရေကန်များအတွက် ရေကန်ပိုက်သွင်းခြင်းသည် တာဝန်ယူနိုင်သော လုပ်ငန်းများအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ အများဆုံးရေစိမ့်ဝင်မှုသည် သဲမြေများတွင်ဖြစ်ပေါ်ပြီး (¥60%) ဖြစ်ပြီး ကလေးဓာတ်များသော နေရာများတွင်တောင်မှ တစ်နှစ်လျောက် ရေပမာဏ၏ 25-35% ကိုဆုံးရှုံးနေရပါသည်။

ငါးရေကန်ပိုက်သည် ရေစိမ့်ဝင်မှုကို မည်ကဲ့သို့တားဆီးပြီး ရေထိန်းသိမ်းမှုကို မည်ကဲ့သို့တိုးတက်စေသနည်း

ငါးရေကန်ပိုက်၏ ရေမစိမ့်ဝင်နိုင်သောဂုဏ်သတ္တိနှင့် ရေစိမ့်ဝင်မှုထိန်းချုပ်မှုနောက်ကွယ်ရှိ သိပ္ပံပညာ

ရေကန်ပိုက်များသည် ရေနှင့်မြေကြားရှိ အတားအဆီးအဖြစ် လုပ်ဆောင်ပြီး HDPE သို့မဟုတ် EPDM ကဲ့သို့သော ပစ္စည်းများမှတဆင့် ရေယိုစိမ့်မှုကိုတားဆီးပေးပါသည်။ ဤပစ္စည်းများသည် ဖိအားပေးနေသောအခါတွင်ပင် ရေကိုထိန်းသိမ်းရာတွင် အလွန်ကောင်းမွန်သော ပေါ်လီမာများဖြင့် ပြုလုပ်ထားသောကြောင့် ဤသို့အလုပ်လုပ်ကြပါသည်။ များသောအားဖြင့် HDPE ပိုက်များသည် စိုက်ပျိုးရေးတွင် တစ်ရက်လျောက် ရေ၏ တစ်ဝက်ထက်နည်းသော မီလီမီတာကိုသာ ဖြတ်ကျော်သွားနိုင်သည်ကို ကျွန်ုပ်တွေ့ခဲ့ရသည်။ ဤသည်မှာ ရိုးရာ မြေစေးနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုခြင်းထက် ၉၀% ခန့် သာလွန်ပါသည်။ ဤခေတ်မီဖြေရှင်းချက်များသို့ ပြောင်းလဲသော စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းရှင်များသည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ရေထိန်းသိမ်းမှုတွင် သက်ရောက်မှုရှိသော တိုးတက်မှုများကို မကြာခဏတွေ့ရပါသည်။

ရေအား ချွေတာမှု ကာလကြား - လိုင်နာများသည် ရေဆုံးရှုံးမှုကို ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ လျော့နည်းစေသည်

ကောင်းစွာတပ်ဆင်ပါက ငါးမွေးမြူရေကန် လိုင်နာများသည် လိုင်နာမပါသော ရေကန်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ရေဖြည့်ရန်လိုအပ်မှုကို ၈၀-၉၀ ရာခိုင်နှုန်း လျော့နည်းစေသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံ၏ ငါးမွေးမြူရေးစနစ်များကို ၂၀၂၅ ခုနှစ်တွင် လေ့လာမှုမှ ပြသခဲ့သည်-

သို့သော် ထိန်းသိမ်းရေးသည် လျှော့နည်းသော ပိုက်ဆက်စနစ်များကို အသုံးပြုသည့် မြေယာပိုင်ရှင်များက ပိုက်ဆက်စနစ်များကုန်ကျစရိတ် ၃၀-၄၀% နည်းပါးစေသည်ဟု တွေ့ရပါသည်။

အမှတ်တရဖော်ထုတ်ခြင်း- ငါးတွင်းများအတွက် ပိုက်ဆက်စနစ်များကို အသုံးပြု၍ ထိုင်းနိုင်ငံရှိ ပုစွန်စိုက်ခင်းများတွင် ရေထိန်းသိမ်းမှုကို တိုးတက်စေခြင်း

၂၀၂၄ ခုနှစ် အစောပိုင်းတွင် သုတေသီများသည် ထိုင်းနိုင်ငံ Songkhla ပဲခူးခရိုင်ရှိ ကုန်းလှိုင်စုစုပေါင်း ၄၂ ခုတွင် HDPE ပိုက်များကို စမ်းသပ်ခဲ့ပါသည်။ သူတို့တွေ့ရှိခဲ့သည်မှာ အမှန်တကယ်တော့ အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ရေသည် အိုင်များတွင် မျှော်လင့်ထားသည့်အချိန်ထက် ပို၍ကြာရှည်စွာ တည်ရှိနေခဲ့ပါသည်။ ရေခမ်းတဲ့ကာလများအတွင်း ရေထိန်းသိမ်းမှုမှာ ၃၅% မှ ၉၃% အထိ တက်လာခဲ့ပါသည်။ လေ့လာမှုတွင် ပါဝင်သည့် ကုန်းလှိုင်များသည် မြေအောက်ရေ ဆောင့်ယူမှုကို ၇၂% လျော့နည်းစေခဲ့ပါသည်။ ဤနေရာတွင် ရေအောက်မြေဆိုင်ရာများ ကျဆင်းနေမှုနှုန်းကို စဉ်းစားပါက အလွန်ကြီးမားသော လျော့နည်းမှုဖြစ်ပါသည်။ ထို့အပြင် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသော အချက်တစ်ခုမှာ စမ်းသပ်မှုအတွင်း ကုန်းလှိုင်များ၏ ရှင်သန်နှုန်းသည် ၈၈% ထက်မကျဆင်းဘဲ တည်ရှိနေခဲ့ပါသည်။ ဤသည်မှာ ကုန်းလှိုင်များစွာသည် ရေအရေအတွက် ပြသနာကြောင့် ဆုံးရှုံးမှုများကို ရင်ဆိုင်နေရသည့်အတွက် အကြောင်းပြချက်အရ ကောင်းစွာနားလည်နိုင်ပါသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ရလဒ်များကြောင့် အစိုးရသည် ပြည်နယ်အတွင်းရှိ ပင်လယ်ရေကုန်းလှိုင်များအတွက် အိုင်များကို ပိုက်ခင်းပေးရန် လိုအပ်နေပါသည်။ သို့ရာတွင် ဤနည်းလမ်းကို ပို၍ကျယ်ပြန့်စွာ အကောင်အထည်ဖော်ရာတွင် အခက်အခဲများစွာ ရှိနေပါသေးသော်လည်း ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ကုန်းလှိုင်၏ အမြတ်အစွန်းအတွက် အကျိုးကျေးဇူးများသည် တန်ဖိုးရှိပါသည်။

ရေထိန်းသိမ်းမှုအကောင်းဆုံးဖြစ်စေရန် ငါးမြောင်းတွင်း ပလတ်စတစ်ပြားများ နှိုင်းယှဉ်ခြင်း

HDPE နှင့် EPDM နှင့် RPE- များစိမ့်ဝင်မှုကိုတားဆီးရာတွင် ဘယ်အထည်က အကောင်းဆုံးလဲ

HDPE ပလတ်စတစ်ပြားများသည် အက်စစ်များ တိုက်စားမှုကို 98% ခန့်တားဆီးပေးနိုင်ပါသည်။ EPDM ပလတ်စတစ်ပြားများသည် ငါးမြောင်းတွင်း၏ပုံစံများ မညီညာသည့်အခါတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား ၎င်းတို့သည် ပိုမိုကွေးညွှတ်နိုင်သောကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ဤအမျိုးအစားများသည် HDPE နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါက နေရောင်ခြည်ကို 15% ခန့်ပိုမိုမြန်စွာ ခံနိုင်ရည်မရှိပါ။ ခံနိုင်ရည်ရှိသော ပလတ်စတစ်ပြားများကို ရှာနေသူများအတွက် RPE သည် ပုံမှန်ပေါလီအက်သလင်းထက် ပိုမိုကောင်းမွန်ပါသည်။ အမှန်အားဖြင့် 30% ခန့်ပိုမိုကောင်းမွန်ပါသည်။ ထို့အပြင် ငါးမွေးမြူရေးလုပ်သည့်နေရာများတွင် စမ်းသပ်မှုများအရ ဤခံနိုင်ရည်ရှိသောပစ္စည်းများသည် တစ်နှစ်လျှင် ရေစက်တစ်မီလီမီတာခန့်သာ စိမ့်ဝင်မှုရှိပါသည်။

ပေါလီအက်တီလင်၊ PVC နှင့် ဂီယိုမိမ်းဘရိန်း လိုင်နာများ၏ ချိန်ခွင်လျောမှုနှင့် စွမ်းဆောင်ရည်

ပေါလီအက်တီလင် လိုင်နာများသည် ရေထွက်မွေးများတွင် အဖုန်းပါဝင်မှု ၂ မှ ၁၂ အထိ ရှိသော ခက်ခဲသော ပီအက်စ်အက်ခ်များကို ကိုင်တွယ်နိုင်ပါသည်။ ပုံမှန် PVC ပစ္စည်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ဓာတုပစ္စည်းများကို ခွဲစတာတွင် ၄၀% ခန့် ပိုမိုကြာရှည်ခံပါသည်။ PVC သည် HDPE ထက် ၃၀% ခန့် ပိုမိုကြားလောင်းသော်လည်း အောက်ပါ ၀ ဒီဂရီထက်နိမ့်ကျသောအခါ ပြုပြင်မှုများ နှစ်ဆခန့် လိုအပ်ပါသည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဤကွာခြားမှုမှာ အလွန်အရေးပါပါသည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် ဈေးကွက်တွင်ရှိသော ဂီယိုမိမ်းဘရိန်းများကို မြှင့်တင်ထားသော ဗားရှင်းများကို သုံးပါက ပုံမှန်လိုင်နာများထက် ၈၀% ခန့် ပိုမိုခံနိုင်ရည်ရှိသည်။ ဤအချက်မှာ ငါးပိုင်းများတွင် အထူးသဖြင့် ကတ်ဖစ် သို့မဟုတ် ကရပ်စတေးရှိယ်များကဲ့သို့ ခက်ခဲသော ပိုင်းများ သို့မဟုတ် ခြေသည်းများကို ပုံမှန်လိုင်နာများကို အသုံးပြုသောအခါ အမှန်တကယ် စားသုံးနိုင်သည်။

ရာသီဥတု၊ တောင်ပံ၏ အရွယ်အစားနှင့် မျိုးစိတ်များအရ မှန်ကန်သော လိုင်နာကို ရွေးချယ်ခြင်း

နှစ်စဉ် နေရောင်ခြည် ၂၅၀၀ နာရီကျော် ရတဲ့ အပူပိုင်းဒေသတွေဟာ UV တည်ငြိမ်တဲ့ HDPE (သို့) RPE အကာအကွယ်တွေကြောင့် အပူထိတွေ့မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်တဲ့ အဝတ်အစား ၉၀% ခန့်ကို လျှော့ချတဲ့ အကျိုးကျေးဇူးတွေ အများကြီးရပါတယ်။ ဟက်တာတစ်ခုထက် ပိုကြီးတဲ့ ရေကန်တွေမှာ ရက်လုပ်ထားတဲ့ ပိုလီအက်သလင်ကို ရွေးတာက အဓိပ္ပါယ်ရှိတယ်၊ အကြောင်းက ဒီပစ္စည်းတွေဟာ ရေမျက်နှာပြင်တွေ မြင့်တက်ဆင်းတဲ့အခါ ၂၅% ပိုကောင်းတဲ့ တည်ငြိမ်မှုကို ပေးလို့ပါ။ တိလပီးယားလို အပင်စားတွေကို မွေးမြူတဲ့ လယ်သမားတွေဟာ အနည်းဆုံး ၅၀% ပိုကောင်းတဲ့ ထိုးဖောက်ခံနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ အဝတ်အစားတွေ လိုအပ်ပါတယ်။ အကြောင်းက ဒီငါးတွေဟာ အောက်ခြေ မြေပြိုမှုထဲမှာ တူးဖို့ အလားအလာရှိလို့ပါ။ မကြာသေးမီက စမ်းသပ်မှုတွေက ၂၀၂၃ ခုနှစ်မှာ ဒီလိုအပ်ချက်ကို အတည်ပြုခဲ့ပြီး ရေကန်ကို ရေရှည် ထိန်းသိမ်းဖို့ မှန်ကန်တဲ့ အဝတ်အစား ရွေးချယ်မှု ဘယ်လောက် အရေးပါတယ်ဆိုတာ ပြသခဲ့တယ်။

ငါးကန်အပြင်အဆင်များ၏ ထိရောက်မှုကို အမြင့်ဆုံးထိရောက်အောင်လုပ်ရန် အကောင်းဆုံးတပ်ဆင်မှုဆိုင်ရာ လုပ်ကိုင်ပုံများ

အပေါက်ပေါက်ခြင်းများကို ကာကွယ်ရန် နေရာကို သင့်တော်စွာ ပြင်ဆင်ခြင်းနှင့် အောက်ခြေအလွှာကို အသုံးပြုခြင်း

အောက်ခြေရှိ အနှစ်များကို မှန်ကန်စွာတပ်ဆင်ရန်အတွက် အမြစ်များနှင့် စူးထုတ်နိုင်သော ကျောက်များကို စုတ်ယူခြင်းဖြင့် စတင်ပါသည်။ သင်မယုံနိုင်သော်လည်း ကာကွယ်မှုမရှိပါက ပေါက်စေသော အမှန်တကယ်အကြောင်းရင်းများ၏ ၇၂% သည် ဤသေးငယ်သော ပြဿနာများကြောင့်ဖြစ်သည်ဟု ၂၀၂၄ ခုနှစ် လမ်းညွှန်မှုတွင် Family Handyman က ဖော်ပြခဲ့ပါသည်။ အောက်ခြေတွင် ကာကွယ်ပေးသော အလွှာကို ထည့်ခြင်းဖြင့် အထူးသဖြင့် တိရစ္ဆာန်များနေထိုင်သောနေရာများ သို့မဟုတ် အစာကို မကြာခဏကျဲလေ့ရှိသောနေရာများတွင် ပြတ်တောက်မှုများကို ကာကွယ်ရာတွင် အကူအညီဖြစ်စေပါသည်။ အများစုက အကောင်းဆုံးရလဒ်များကို အကာအကွယ်ပေးသော ပစ္စည်းများကို တပ်ဆင်သောနေရာမှ တစ်ပေခန့်အထိ ဆွဲခြင်းဖြင့် ရရှိကြပါသည်။ စက်ပစ္စည်းကြီးများ တင်ထားသောနေရာတိုင်းတွင် အကာအကွယ်အလွှာထပ်တစ်ခုကို ထည့်ရန် မမေ့ပါနှင့်။ ကျွန်ုပ်သည် ဤအဆင့်ကို လျစ်လျူရှုသောအခါတွင် ဖြစ်ပျက်သောအရာကို တွေ့မြင်ပြီးနောက် ဤအချက်ကို သိရှိနားလည်ပါသည်။

ရေယိုစိမ့်မှုကို ကာကွယ်ရန် အဆက်အသွယ်များကို ပိတ်ဆို့ခြင်းနှင့် တံဆိပ်ခတ်ခြင်းနည်းလမ်းများ

ရေကာက်မှု စွမ်းဆောင်ရည်မှာ လိုင်နာ၏ အကွဲအပြဲနေရာများကို လက်မ ၆ လက်မခန့် ထပ်ကပ်စွာချုပ်ရုံးပေးခြင်းနှင့် ASTM အတည်ပြုထားသည့် ပိတ်ဆို့နိုင်သော ပစ္စည်းများ လိမ်းပေးခြင်းတို့အပေါ် မူတည်ပါသည်။ ပိုက်ဆက်ပြားများကို ပေ ၃ ခုတိုင်း J-hook များဖြင့် ခိုင်မာစွာတပ်ဆင်ပေးခြင်းဖြင့် မြေဆိပ်ကျဲမှုကြောင့် နေရာမှ ရွေ့ပြောင်းမှုကိုကာကွယ်နိုင်ပါသည်။ ငါးများထည့်သွင်းမွေးမြူမှုမပြုမီ ၄၈ နာရီကြာ ရေဒဏ်ခံစမ်းသပ်မှုကို ပေါင်းလေးလက်မခန့်ရေဖြင့် ပြုလုပ်ပါက ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည့် ရေယိုစိမ့်မှု၏ ၈၉ ရာခိုင်နှုန်းကို ဖော်ထုတ်နိုင်ပါသည်။

ငါးတွင်းရေလှောင်ပိုက်ဆက်ပစ္စည်းများဖြင့် ရေအရင်းအမြစ်များ စွဲမှတ်ခြင်း၏ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နှင့်စီးပွားရေးဆိုင်ရာ အကျိုးကျေးဇူးများ

ထိရောက်သော ရေသိမ်းဆည်များဖြင့် သန့်စင်ရေရင်းများအပေါ် ဖိအားလျော့နည်းစေခြင်း

ရေငါးမွေးမြူရေး တံငါအိုင်များတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ရေထိန်းသိမ်းမှုကို ပေးစွမ်းနိုင်သောကြောင့် ရေရှားပါးမှုကို လျော့နည်းစေရန် အထောက်အကူဖြစ်စေပါသည်။ တံငါအိုင်များတွင် ပလပ်စတစ်ပြားများ မထားရှိပါက ကမ္ဘာ့ဘဏ်၏ ၂၀၂၂ ခုနှစ်အရ တစ်နှစ်လျှင် ရေပမာဏ ၉.၃ ဘီလီယံကုဘစ်မီတာခန့် ဆုံးရှုံးနေရပါသည်။ ပလပ်စတစ်ပြားများကြောင့် တံငါအိုင်များတွင် ရေပမာဏ၏ ၉၀ မှ ၉၅ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ပြီး အမှန်အကန်မြေတူးအိုင်များတွင် ၅၀ မှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိသာ ထိန်းသိမ်းနိုင်သည်။ ၂၀၁၀ ခုနှစ်ကတည်းက နှစ်တိုင်းရေလျော့နည်းမှု ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ တိုးပွားလာသည့် ဒေသများတွင် ဤအချက်မှာ အထူးအရေးပါပါသည်။ ရေပမာဏကို ထိန်းသိမ်းနိုင်မှုကြောင့် မိမိတို့၏ ထုတ်လုပ်မှုလုပ်ငန်းများတွင် ရေကို ထပ်မံသုံးစွဲရန် လိုအပ်သည့်အတွက် ရေအရင်းအမြစ်များကို တစ်ဖန်တစ်ဖန် ဖိအားပေးနေရခြင်းမှ ကင်းဝေးစေပါသည်။ ထို့အပြင် ရေအောက်မြေထဲရှိ ရေကို ညစ်ညမ်းမှုများမှ ကာကွယ်ပေးနိုင်ပါသည်။

စရိတ်နှင့် အကျိုးခံစားမှု အချိုးအစား အကဲဖြတ်ခြင်း- ကုန်သွယ်ရေးရေငါးမွေးမြူရေးတွင် တံငါအိုင်ပလပ်စတစ်ပြားများ တပ်ဆင်ခြင်း၏ ရန်ပုံငွေပြန်လည်ရရှိမှု

စိုက်ပျိုးရေးနှင့် မွေးမြူရေးဖွံ့ဖြိုးရေးအဖွဲ့ (FAO) ၏ ၂၀၂၃ ခုနှစ် လေ့လာမှုအရ စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးစားကျင်း ၁၁၂ ခုကို လေ့လာတွေ့ရှိချက်အရ ပလပ်စတစ်ပြားများအတွက် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံငွေ ၁ ဒေါ်လာလျှင် ၂.၄၀ ဒေါ်လာအထိ ပြန်လည်ရရှိ ၅ နှစ်အတွင်းတွင် အောက်ပါအကြောင်းအရာများကြောင့်-

• ရေစုပ်မော်တာ လျော့နည်းမှု ၆၃%
• ရေအခြေအနေ တည်ငြိမ်မှုကြောင့် ရောဂါကုသမှု စရိတ် ၂၈% လျော့နည်းခြင်း
• တံပိုးတွင်းများတွင် ကြီးထွားမှုနှုန်း ၁၅% ပိုမြန်ခြင်း
  အရှေ့တောင်အာရှရှိ စီးပွားဖြစ် ပုစွန်စိုက်ခင်းများသည် တံပိုးတွင်းအတွက် စရိတ်များကို ပြန်လည်ရရှိလေ့ရှိပါသည် ၁၈ လ ရေလဲလှယ်မှုလိုအပ်ချက်များ လျော့နည်းပြီး ငါးပေါက်များကို ပိုမိုထူထပ်စွာ စိုက်ထုတ်နိုင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။

ပလတ်စတစ်အသုံးပြုမှုနှင့် တိုက်ရိုက်ကျိုးပမ်းမှုကို ဘောဇဉ်ချိတ်ဆက်ခြင်း- သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိန်းသိမ်းနိုင်သော တုသေစပ်တံပိုးများ ဖြစ်ပါသလား။

HDPE လိုင်နာများသည် ၁.၅ မီလီမီတာသာထူပြီး ၂၀ မှ ၂၅ နှစ်ခန့်အထိ တည်တန့်ခံနိုင်ပြီး PVC ဟောင်းများထက် ၈ ဆပို၍ကြာမြင့်စွာအသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ထို့ပြင် Aquatic Engineering Journal (2023) ၏ အဆိုအရ ယနေ့ခေတ်တွင် အများအားဖြင့် ၉၂ ရာခိုင်နှုန်းမှာ ပြန်လည်အသုံးပြုနိုင်သော ပစ္စည်းများဖြစ်နေပါပြီ။ ဤလုပ်ငန်းနယ်ပယ်ရှိ ကြီးမားသောကစားသမားများသည် အနာဂတ်တွင် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုကာကွယ်ရေးတွင် အမှန်တကယ်အားကောင်းသောအထောက်အကူပြုနေပါသည်။ UV stabilizers များပါဝင်သော အထူးပုံစံများကို ထုတ်လုပ်ခြင်းဖြင့် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ microplastics များကွဲပြားခြားနားမှုကိုတားဆီးနေပါသည်။ အများအားဖြင့် ကုမ္ပဏီများသည် ပြန်လည်အသုံးပြုနိုင်သော ပရိုဂရမ်များကိုလည်ပတ်စေပြီး လိုင်နာဟောင်းများ၏ ၈၅ ရာခိုင်နှုန်းကို ပြန်လည်ရယူနိုင်ပါသည်။ ၂၀၁၅ ခုနှစ်မှစ၍ ကာဗွန်ဓာတ်မျှတသော စက်ရုံများကိုတည်ဆောက်ခြင်းဖြင့် စုစုပေါင်း မီးခိုးထုတ်လွှတ်မှုကို တစ်ဝက်ခန့်လျော့နည်းစေပါသည်။ ဤလိုင်နာများ၏ အသက်ရှည်မှုနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုကာကွယ်သော လုပ်ငန်းစဉ်များကို စုစည်းပြီးစဉ်းစားပါက ခေတ်မှီပုံစံများသည် ပတ်ဝန်းကျင်အပေါ်တွင် အကျိုးကျေးဇူးရှိစေပါသည်။ ဤသို့စဉ်းစားပါ။ ဟက်တိုက်တစ်ခုလျှင် နှစ်စဉ် ရေ ၇၄၀ တန်ကိုသန့်ရှင်းစေပြီး အဟောင်းများကဲ့သို့ ပစ္စည်းများ၏ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းသာလိုအပ်ပါသည်။

မေးလေ့ရှိသောမေးခွန်းများ

ဘာလို့ အပြင်မှာ မပိတ်ထားတဲ့ ငါးကန်တွေက ရေတွေ အများကြီး ဆုံးရှုံးရတာလဲ။

အပြင်ပက ငါးကန်တွေဟာ အဓိကအားဖြင့် ရေစိမ်ထွက်ခြင်းနဲ့ အငွေ့ပျံခြင်းကြောင့် ရေဆုံးရှုံးကြပြီး ဒါက နှစ်စဉ် ၃၅ မှ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ရေဆုံးရှုံးမှုကို ဖြစ်စေနိုင်ပါတယ်။

ငါးတွင်းများတွင် ရေသိုလှောင်မှုကို တွင်းခင်းပစ္စည်းများက မည်သို့တိုးတက်အောင်ကူညီပေးသနည်း

HDPE သို့မဟုတ် EPDM ကဲ့သို့သော ပစ္စည်းများဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ငါးတွင်းခင်းပစ္စည်းများသည် မြေထဲသို့ရေစိမ့်ဝင်မှုကိုတားဆီးရန် အတားအဆီးအဖြစ်ဆောင်ရွက်ပြီး ရေဆုံးရှုံးမှုကို သက်သာစေပါသည်။

ငါးတွင်းခင်းပစ္စည်းများအတွက် အသုံးပြုသော ပစ္စည်းများ၏ အမျိုးအစားများက ဘာတွေလဲ

ငါးတွင်းခင်းပစ္စည်းများအတွက် အသုံးပြုသော ပစ္စည်းများတွင် HDPE၊ EPDM နှင့် RPE တို့ပါဝင်ပြီး တစ်ခုချင်းစီသည် စိမ့်ဝင်မှုကိုတားဆီးခြင်းနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်၏ အခြေအနေများကိုခံနိုင်ရည်ရှိသည်။

ငါးတွင်းခင်းပစ္စည်းများသည် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိန်းသိမ်းနိုင်သလား

ခေတ်သစ် ငါးကန်အဖုံးတွေဟာ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ ပိုမိုမထိခိုက်စေဘဲ အများစုဟာ ပြန်သုံးလို့ ရနိုင်ပြီး ရေကန်တွေမှာ ရေကို ဆက်တိုက် ဖြည့်ဆည်းဖို့ လိုအပ်မှုကို လျော့နည်းစေရင်း ပတ်ဝန်းကျင် သက်ရောက်မှုကို အနည်းဆုံး လျှော့ချဖို့ ဒီဇိုင်းထုတ်ထားပါတယ်။

ငါးကန်အဖုံးတွေ သုံးခြင်းရဲ့ စီးပွားရေး အကျိုးကျေးဇူးတွေက ဘာတွေလဲ။

ငါးများကို မြောင်းတွင်းမှာ မွေးမြူခြင်းသည် ရေပိုမိုစုပ်ယူရန် လိုအပ်ချက်များကို လျော့နည်းစေပြီး ရေအရည်အသွေးကို တိုးတက်စေကာ ငါးများ၏ သိုလှောင်မှုနှုန်းကို မြှင့်တင်ပေးသောကြောင့် ငါးမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းရှင်များအတွက် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုမှ ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ အမြတ်အစွန်းရရှိစေပါသည်။